سعيد محسن

سعید محسن (زاده:۱۳۱۸، زنجان - اعدام:۴ خرداد ۱۳۵۱، تهران) یکی از بنیانگزاران سازمان مجاهدین خلق ایران بود.

وی در یک خانواده‌متوسط در زنجان به‌دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در همان شهر گذراند و بعد برای ادامه تحصیل به‌تهران آمد و در رشته مهندسی تأسیسات دانشکده فنی دانشگاه تهران، فارغ‌التحصیل شد. دوران دانشجویی سعید مصادف بود با تحولات سیاسی سالهای ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۲. سعید قبل‌از بنیانگذاری سازمان، به‌دلیل فعالیتهای سیاسیش دوبار به‌زندان افتاده بود، باردوم هنگامی بود که عضو کمیته‌دانشجویان نهضت آزادی بود و در شب اول بهمن سال۴۱ دستگیر شد و از همان‌جا رابطه‌اش با محمد حنیف‌نژاد هرچه نزدیکتر شد. پس از آزادی از زندان به خدمت نظام وظیفه درجهرم مشغول شد. وی در بازجوییهای خود پیرامون وضعیت زندگی مردم جنوب ایران می‌نویسد:

در بندرعباس با عابرینی مواجه شدم که هر کدام ساق پایی به اندازه یک توپ پارچه داشتند. وقتی سوال کردم معلوم شد که این کرم مخصوص آب (پیوک) است و از راه آشامیدن آب وارد بدن می‌شود و سپس از ساق پا بیرون می‌آید. احساس ترحمی را که نسبت به این افراد در من به وجود آمد هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. قبول این که این مردم به چنین حالت ناراحتی زندگی می‌کنند فشاری بود که من قدرت تحمل آن را نمی‌توانستم بکنم.

محسن پس از پایان خدمت نظام وظیفه، به‌تهران آمد و در کارخانه ارج و سپس کارخانه‌سپنتا به‌کار مشغول شد و هم‌زمان به‌فعالیتهای سیاسی خود ادامه داد.

او در جریان ضربه‌شهریور سال۱۳۵۰ توسط ساواک (چندی پیش از جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی دستگیر و به‌زندان افتاد و پس از تحمل ماهها شکنجه در 1351، به‌همراه سایر بنیانگذاران و اعضای مرکزیت سازمان به‌جوخه اعدام سپرده شد.

تصاویر

سنگ مزار وی در قطعه 33 قبل از بازسازی