ياشاسين شاهين دژ
یک شنبه 24 آذر 1392برچسب:, :: 9:39 ::  نويسنده : علي

 

بلوار باکو

 

عکس هوایی از پارک کوهستانی اطراف بلوار باکو
نوع بلوار
مکان باکو، جمهوری آذربایجان

بلوار باکو(به ترکی آذربایجانی: Bakı bulvarı)‏ یا (به ترکی آذربایجانی: Dənizkənarı Milli Park)‏، همچنین شناخته شده به‌عنوان پارک ملی یک تفرجگاه که در سال ۱۹۰۹ به موازات دریای خزر در باکو پایتخت جمهوری آذربایجان تاسیس شده‌است. این پارک در حدود ۳ کیلومتر و ۷۵۰ متر در سواحل جنوبی دریای خزر که از میدان ملی پرچم تا میدان آزادی باکو کشیده شده‌است. قرار است طرح پیشرفت بلوار باکو تا سال ۲۰۱۵ مناطقی از جمله بی‌بی‌هیبت و خلیج باکو را پوشش دهد.

نگارخانه

دو شنبه 18 آذر 1392برچسب:, :: 14:7 ::  نويسنده : علي

 

مسجد تازه‌پیر

 
مسجد تازه‌پیر

مسجد تازه‌پیر (به ترکی آذربایجانی: Təzəpir məscidi)‏ از مساجد قدیمی در باکو است. این مسجد که دوران اتحاد جماهیر شوروی به موزه تبدیل شده بود، در سال ۲۰۰۵ میلادی با بودجه دولت توسط الله شكور پاشازاده رئيس اداره روحانيت آذربايجان و قفقاز بازسازی و با امکاناتی جانبی افتتاح گردید. این مسجد که در خيابان شايق عبدالله واقع شده محل اداره روحانيت آذربايجان و قفقاز نیز هست.

محمود احمدی نژاد، و عبدالله گل رئیس جمهور ترکیه برای بازدید از این مسجد دعوت شدند.

دو شنبه 18 آذر 1392برچسب:, :: 13:58 ::  نويسنده : علي

 

مسجد بی‌بی هیبت

مسجد بی‌بی هیبت
Bibiheybət məscidi
اطلاعات اولیه
موقعیت پرچم جمهوری آذربایجان باکو, جمهوری آذربایجان
وابسته به دین یا مذهب تشیع
ناحیه آب‌شوران
استان بی‌بی‌هیبت
ناحیه شیخوف
موقعیت مسجد
شرح معماری
معمار(ها) فخرالدین میرالای
نوع معماری مسجد
سبک معماری اسلامی, سبک شروانی
سال پایان ساخت ۱۹۹۷
مشخصات
مناره(ها) ۲

مسجد بی‌بی هیبت (ترکی آذربایجانی: Bibiheybət məscidi) یک مسجد قدیمی در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان هست، این بنا در دوران شروانشاهان ساخته شده بود، که در سال ۱۹۳۶ توسط بلشویک به طور کلی نابود شد، و ساخت و ساز بنا از دهه ۹۰ آغاز و سرانجام در سال ۱۹۹۷ میلادی، بنای کنونی مسجد افتتاح شد. این مسجد شامل آرامگاهی از نوادگان حضرت محمد(ص)، که امروزه مرکز معنوی مسلمانان این خطه و یکی از مهمترین بناهای معماری اسلامی در جمهوری آذربایجان می‌باشد. در میان افراد بومی این منطقه، این مسجد با نام مسجد حضرت فاطمه زهرا (س)نیز شناخته می‌شود.

 

پیشینه

تخریب مسجد توسط بلشویک‌ها در سال ۱۹۳۶

مسجد بی‌بی هیبت، آرامگاه دختر امام هفتم شیعیان، امام موسی کاظم (ع)می‌باشد، که از دست آزار و اذیت خلفا، به باکو فرار کرده بود. همچنین آرامگاه نوه ششم امام جعفر صادق(ع) نیز در این مکان مقدس مدفون شده است. بر روی سنگ قبر، امامزادگان نسب وی خواهر امام رضا (ع)حک شده است. نویسنده مشهور فرانسوی، الکساندر دوما نیز از این مسجد در خاطرات خود به هنگام سفر به باکو یاد کرده است. این مسجد در دوران کمونیستی که به موازات تخریب اماکن مذهبی همراه بود، توسط بلشویک‌ها تخریب گردید.

بازسازی

در سال ۱۹۹۴، پس از کسب استقلال جمهوری آذربایجان، حیدر علی اف، رئیس جمهور سابق این کشور دستور مرمت و بازسازی مسجد بی‌بی هیبت را در همان مکان تخریب شده با یک ساختمان و بنای جدید داد. که بنای جدید مسجد در تاریخ ۱۱ ژوئیه ۱۹۹۷ با حضور حیدر علی اف افتتاح شد. مسجد بازسازی شده با حکم ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۵ سالن‌های جدید و بزرگی برای رفاه و آسایش زائران ساخته شد.

معماری

این مسجد قدیمی در قسمت جنوبی آرامگاه واقع شده بود، در حالی که دارای مناره‌ای ۲۰ متری در قسمت غربی مسجد وجود دارد. بعدها یک دخمه و دو سوله به مسجد در سمت جنوب مناره اضافه شد. در سوله‌ها، کتیبه‌های حاوی نام فتحعلی خان، که سنگ قبر مرمر وی در حال حاضر در موزه ملی تاریخ جمهوری آذربایجان نگهداری می‌شود.

داخلی مسجد با زیور آلات غنی تزئین شده است. که شامل یک اتاق مستطیل شکل با طاق یا قوس نوک تیز در زیر گنبد، لوستر، شمعدان وجود دارد، و یک قلاب که آویزان شیشه‌ای رنگی آن را احاطه کرده است. در قسمت شمالی مناره و مسجد بلافاصله مجاور آرامگاه، کتیبه‌ای که توسط برنهارد دورن کشف شد موجود است، از کتیبه‌ها مشخص بود که این مقبره در سال ۱۶۱۹ ساخته شده است.

نمایی قدیمی از مسجد در آغاز قرن بیستم در سال ۱۹۱۱.

مسجد بازسازی مدرن یک نمونه کلاسیک از معماری سبک شروانی است. این مسجد دارای سه گنبد، که به شکل سنتی ساخته شده، در کنار دو مناره نگه داشته‌اند. گنبد سبز و فیروزه‌ای آینه، که با کتیبه‌های طلاکاری شده از قرآن تزئین شده است. نمازخانه مردانه در سمت جنوب از مجتمع قرار گرفته است، در حالی که زنان - در سمت شمال است. بین آنها نیز مقبره قرار گرفته است. بازسازی معماری مسجد بی‌بی هیبت توسط معماری معروف آذربایجانی، سنان سلطانوف طراحی شده است.

نگارخانه

 

دو شنبه 18 آذر 1392برچسب:, :: 12:24 ::  نويسنده : علي


یوسف وزیر چمن‌زمینلی

یوسف وزیر چمن‌زمینلی
Yusif vazir chamanzaminli 1911.jpg
زمینهٔ کاری نویسنده
زادروز ۲ سپتامبر ۱۸۸۷
شوشی
مرگ ۳ ژانویه ۱۹۴۳
اردوگاه گولاگ در نزدیکی نیژنی نووگورود
ملیت آذربایجانی

یوسف وزیر چمن‌زمینلی یا یوسف میربابا اوغلو وزیروف (به ترکی آذربایجانی: Yusif Vəzir Çəmənzəminli)‏ (متولد ۱۸۸۷ شوشی - درگذشت ۱۹۴۳ نیژنی نووگورود) سیاست‌مدار و نویسنده معاصر آذربایجانی به شمار می‌رود.

زندگی

یوس وزیر به سال ۱۸۸۷ در شهر شوشی زاده شد، پدر وی به موسیقی و ادبیات فارسی آشنا بود و اولین آموزگار یوسف در دوران کودکی بود که با توجه به علاقه وی به ادبیات، اشعار محمد فضولی، سعدی و حافظ را از پدرش آموخت. پس از طی تحصیلات مقدماتی در زادگاهش شوشی، راهسپار باکو شد و پس از اتمام تحصیلات خود در مکتبی در شهر باکو عازم دانشگاه کیف شد و در رشته حقوق تحصیل خود را شروع کرد. یوسف وزیر در تمام عمر خود رُمان‌ها، داستان‌های کوتاه، مقالات متعددی نوشته‌است. مقاله طنز "هدرن و بده‌رن" نشریه ملانصرالدین را در سال ۱۹۰۷، مقاله "میر یوسف وزیروف" را نیز در همان مجله در شرح حال خود چاپ کرده‌بود، داستان‌ها و حکایات "ایکی حکایه ۱۹۱۱"، "ملک محمد ۱۹۱۱"، "دیوانه ۱۹۱۲"، "قانلی گؤزیاشلاری ۱۹۱۳"، "حیات صحیفه‌لری ۱۹۱۳"، "آق ساققال ۱۹۱۳"، "جنتین قبضی ۱۹۱۳"، "آروا دلاریمیزین حالی ۱۹۱۳" را به صورت کتاب منتشر کرده‌بود. رُمان‌های "قان ایچینده" و "قیزلار بولاغی" از جمله آثار وی در زمینه رُمان‌نوسی می‌باشد. یوسف وزیر اشعاری به زبان روسی سروده‌بود و به ادبیات کلاسیک روسی واقف بود. وی در سال ۱۹۴۳ در اردوگاه گولاگ نزدیکی نیژنی نووگورود به قتل رسید.

دو شنبه 4 آذر 1392برچسب:, :: 10:7 ::  نويسنده : علي

 

 

قمر الماس‌زاده


زاده ۱۹۱۵
باکو (اکنون جمهوری آذربایجان)
درگذشته ۲۰۰۶
باکو, جمهوری آذربایجان
حرفه رقاص باله

قمر الماس‌زاده (ترکی آذربایجانی: Qəmər Hacıağa qızı Almaszadə, زاده ۱۰ مارس ۱۹۱۵, باکو – ۷ آوریل ۲۰۰۶, باکو) رقاص آذربایجانی و استاد باله بود، از قمر الماس‌زاده به عنوان نخستین رقاص جهان اسلام یاد می‌شود

قمر، با نام مستعار تامارا در باکو در یک خانواده آذری از پدری کفاش و مادری در حرفه ماما، متولد شد. او در سنین جوانی، به انجام حرکت باله علاقه مند شد. توسط دوستش برای درس‌های باله در یک استودیو خصوصی (که بعدا به مدرسه رقص و باله باکو تبدیل شد) متقاعد شد. مادر قمر موارد علاقه جدید دخترش را برآورده می‌کرد، اما پدرش حاجی آقا الماس‌زاده یک مسلمان محافظه کار بود. با این حال مادرش به صورت مخفیانه به دختر خود در آموزش حرفه رقاصی و باله کمک کرد. بعد، زمانی او یک رقاصه مشهور شد.

پس از فارغ التحصیلی از مدرسه طراحی رقص در سال ۱۹۳۰، قمر الماس‌زاده شروع به کار در آکادمی ملی اپرا و تئاتر باله آذربایجان کرد. برای برآورده کردن انتظارات پدرش در سال ۱۹۳۲ در کالج معلمان مسکو وارد مطالعه و آموزش شد. وی مسکو را در ادامه تحصیلات ترک کرده و وارد باکو در اجرای یک اپرا به نام (شاخ-سنم (به ترکی آذربایجانی: Shakh-Senem)‏) شد. در سال ۱۹۳۳، او را به یک مدرسه حرفه‌ای باله در سن پترزبورگ، جایی که او به ماریا رومانوا اولانوا (مادر رقاصه جهان معروف به گالینا اولانوا) به عنوان یک مربی پذیرفته شد .

   

 

چهار شنبه 8 آبان 1392برچسب:, :: 8:17 ::  نويسنده : علي

 

حمام قپان

حمام قپان
نام حمام قپان
کشور Flag of Iran.svg ایران
شهرستان شاهین دژ
اطلاعات اثر
کاربری حمام
دیرینگی دوره قاجار
دورهٔ ساخت اثر دوره قاجار
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت ۷۸۶۱
تاریخ ثبت ملی ۱۷ اسفند ۱۳۸۱

حمام قپان مربوط به اواخر دوره قاجار است و در شاهین دژ، خیابان شهید مطهری، کوچه ۱۵ خرداد راسته قپان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۸۶۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

منابع

  1.  «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینی‌شده در ۱۹/۵/۲۰۱۱. 

 

دو شنبه 6 آبان 1392برچسب:, :: 8:53 ::  نويسنده : علي

 

 

اتاقهای سنگی سماقان (فرهاد تراش)

اتاقهای سنگی سماقان (فرهاد تراش)
نام اتاقهای سنگی سماقان (فرهاد تراش)
کشور Flag of Iran.svg ایران
استان استان آذربایجان غربی
شهرستان شهرستان شاهین دژ
اطلاعات اثر
دیرینگی هزاره اول
دورهٔ ساخت اثر هزاره اول
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت ۷۳۸۶
تاریخ ثبت ملی ۱۲ بهمن ۱۳۸۱

اتاقهای سنگی سماقان (فرهاد تراش) مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و در شهرستان شاهین دژ، روستای سماقان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۳۸۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است

جستارهای وابسته

منابع

سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینی‌شده در ۱۹/۵/۲۰۱۱. 

 

دو شنبه 6 آبان 1392برچسب:, :: 8:19 ::  نويسنده : علي

 

بازار تکاب افشار

بازار تکاب افشار
نام بازار تکاب افشار
کشور Flag of Iran.svg ایران
استان استان آذربایجان غربی
شهرستان تکاب
اطلاعات اثر
نام محلی تیکانتپه بازاره
نام‌های دیگر بازار روباز تکاب
کاربری بازار
دیرینگی دوره پهلوی

بازار رو باز تکاب در سال ۱۳۲۸ تا سال ۱۳۳۸ توسط معمار معروف شهر تبریز استاد غلام حسین معمار باشی تبریزی به دستور ساعد السطان افشار (فتحعلی خان افشار) در چهار خیابان اصلی به مرکزیت چهارراه فعلی تکاب ساخته شد . درهای زیبا و چوبی به روش پیمون بندی و یا به اصطلاح امروزی "طراحی صنعتی" ساخته شدن. نجار آن نیز استاد کربلایی محمد نجار تبریزی بود . امروزه در خیابانهای امام و انقلاب فعلی آثاری از این بازار روباز (مغازه‌ها) قابل رویت می باشد.بازاری زیبا و حیاتی که نقش اقتصادی در شهر را ایفا می کند.

یک شنبه 7 مهر 1392برچسب:, :: 11:4 ::  نويسنده : علي
 
 

شتربان 

دَوه‌چی (شُتُرْبانْ) یکی از محله‌های تاریخی و بزرگ شهر تبریز است. این محله از سمت شمال به کوه سرخاب، از سمت جنوب به رودخانهٔ مهران‌رود، از سمت شرق به محلهٔ سرخاب و از سمت غرب به محلهٔ امیرخیز محدود شده‌است. مسجد عرب‌لر مهم‌ترین مسجد در میان مساجد سی‌گانهٔ محلهٔ شتربان است. امامزاده سید ابراهیم، درهٔ گرو و میدان صاحب‌الامر نیز در این محله واقع شده‌است. سنگ‌نوشتهٔ بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم اثر میرزای سنگلاخ پیش‌تر در امامزاده سید ابراهیم نگهداری می‌شد که بعدها به موزهٔ آذربایجان منتقل شده‌است.

وجه تسمیه

  • محلهٔ «دوه‌چی» در کتب و منابع تاریخی به‌صورت «ساربان» نیز نوشته شده‌است. تا اواخر دههٔ چهارم خورشیدی، ساکنان این محله که اغلب آنان بازرگان و تاجر بودند، برای حمل و نقل کالا و اجناس خود از شتر بهره می‌جستند. از آن‌جایی که واژهٔ «دوه» در زبان ترکی آذربایجانی به معنای شتر است، احتمال می‌رود این منطقه بدین جهت دوه‌چی (شتربان) خوانده شده‌است.

آثار تاریخی

 
طاق نصرت؛ دسته‌های جشن محله‌های شتربان و ششگلان در سالگرد پیروزی مشروطه؛ ۱۳۲۵ هجری.
  • آب‌انبار مشیرالتجار
  • بازارچهٔ دوه‌چی
  • پل ملامحمد دایی
  • حمام وزیر
  • خانهٔ حاج سید یزدانی
  • خانهٔ حاج علی‌اکبر
  • خانهٔ حاج کریم
  • خانهٔ حاج مطلب‌خان
  • خانهٔ قدیم حجت‌الاسلام
  • خانهٔ میرابوالفضل
  • خانهٔ میرزا اسحاق‌خان
  • کاروانسرای آقاآجچی
  • کاروانسرای حاج حسین
  • کاروانسرای حاج خلیل
  • کاروانسرای حاج محمدجعفر
  • کاروانسرای حاج میرزا محمدامین
  • کاروانسرای حسن
  • کاروانسرای کربلایی الله‌وردی
  • کاروانسرای مشهدی جعفر
  • کاروانسرای مشهدی محمد
  • کاروانسرای ملامحمد دایی
  • کاروانسرای میرزا ابراهیم
  • کاروانسرای میرزا رضا صابون‌پز
  • گورستان دوه چی
  • مدرسهٔ میرزا مهدی
  • مسجد دباغ‌خانه
  • میدان صاحب‌الامر
  • سامان میدانی
  • یخچال
  • یخچال خرابه
  • ميدان صاحب آباد
  • كاخ هشت بهشت (باغ صاحب آباد)
  • مسجد حسن پاشا

امروزه برخی از این آثار از میان رفته‌اند.

نقل‌قول‌ها

نادر میرزا در خاطرات خود کدخدای شتربان را حاجی میرزا موسی معرفی کرده و هم‌چنین دربارهٔ قنات‌های این محله می‌نویسد:

قنات امام جمعه:

این کهریز بزرگ که رودی است روان از مشرق می‌آید. این قنات را حاجی میرزا لطفعلی امام جمعه حفر نموده‌است.

قنات امیرنظام:

این کهریز، بساتین نزدیک به قنطرهٔ آجی را آبیاری نماید. این قنات را امیر بزرگ محمدخان زنگنه امر به حفر نموده.

منابع

  1.  ذوقی، فریبرز و نیکنام لاله، ایوب. تبریز در گذر تاریخ. چاپ اول. تبریز: انتشارات یاران، ۱۳۷۴.
یک شنبه 7 مهر 1392برچسب:, :: 10:26 ::  نويسنده : علي
 
 

مهدی کوزه‌کنانی

 
مجسمه کوزه کنانی در خانه مشروطه.

مهدی کوزه کنانی معروف به حاج مهدی کوزه کنانی ( ابوالملّه) از تجار و بازاریان معتبر وموجه تبریز بود.ایشان متولد شهر با فرهنگ کوزه کنان در شهرستان شبستر می باشد با شروع جنبش مشروطیت با وجود سن بالا به جنبش پیوست واز بنیان گذاران انجمن عدالت طلبان تبریز بود که بعدا به تغییر نام داد.

در قضیه مقاومت محمد علی میرزا ولیعهد و درنتیجه تحصن تبریزیان در مسجد صمصام و کنسولگری انگلیس در سال۱۳۸۵ که با سخن رانی های آتشین میرزا جواد ناطق و میرزا حسین واعظ همراه بود، وی کمک مالی فراوانی به متحصنین می نمود. وی مٌهر دار انجمن بود و وجلسات انجمن در خانه او برگزار می گردید. به علت سن بالا و محبوبیت نزد مردم به او لقب ابوالملّه داده بودند. در مبارزه بین مستبدین ومشروطه طلبان، چندین بارنقشه ترور وی کشیده شده و یکبار درب خانه وی را آتش زدند. خانه وی از سوی سازمان میراث فرهنگی آذربایجان شرقی به موزه مشروطیت تبدیل شده است.

وقتی یکی از علمای تبریز از وقوع بعضی هرج و مرج ها در رابطه با مشروطه، به وی خرده گرفت، او این شعر را خواند:

غربال چون ائدر حرکت هرج ومرج اولار

اما، داریخما، چون کی آریتماق خیالی وار

(ترجمه: چون غربال به حرکت بیاید هرج ومرج میشود. اما حوصله کن چون در پی جدا سازی است.)

حاج مهدی کوزه کنانی در زمان ورود روس ها به تبریز زنده بود ولی چندی بعد درگذشت.

منابع

  1.  کسروی، احمد. تاریخ مشروطه ایران. انتشارات امیرکبیر، ۱۳۵۶ صفحه ۸۱۶.
  2.  مجتهدی، مهدی. رجال آذربایجان. انتشارات زرین، چاپ اول صفحه ۲۲۵.

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 108 صفحه بعد

درباره وبلاگ

با سلام و ادب خدمت شما سروران گرامي و عزيز . هدف من از ايجاد اين وبلاگ معرفي و شناساندن اصالت ريشه فرهنگ سنن بزرگان مشاهير و آثارباستاني شهر و روستاهاي اقوام متمدن آذري و ترك زبان مي باشد . ضمنآ بدون هيچ وابستگي به جناح و حزبي مديريت ميشود . خواهشمند است نظرات ارشادي خود را جهت هر چه بهتر شدن وبلاگتون ارائه فرمائيد . منتظرتون هستم . با سپاس
آخرین مطالب
نويسندگان


آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 104
بازدید دیروز : 170
بازدید هفته : 412
بازدید ماه : 764
بازدید کل : 200606
تعداد مطالب : 1076
تعداد نظرات : 118
تعداد آنلاین : 1



ابزار نمایش عکس تصادفی